Vazgeçtim Şiiri - Güney Sancar

Ne dünümü özlüyordum seninleyken,
Ne de yarınımı merak ediyordum.
Korkuların en gerçek yanlızlığına hapsettin beni.
Gözündeki kadına ölürcesine sevdalı bir ruh bıraktın bende.
Yarına düşman, aklımdaki binlerce hatıraya hasret bıraktın.

Senin içinde olmadığın,
Ama her saniyesi seninle geçen bir hayat yaşıyorum şimdi.
Senin ellerimden tutmadığın, yalnızca hayallerimde benim olduğun
Bomboş bir hayat.

Aldığım her nefes, geçmişin özlemiyle dolup taşarken ciğerlerimden,
İçime çektiğim her sıgara dumanında, sanki seni hapsediyorum içime.

Başkalarının tenlerine hapsettik bu kahrolası sevgimizi.
Hiçbir beden senin kadar ısıtamazken beni,
Sen başka kollarda, ben başka ellerde bulmaya çalışır olduk sevgiyi.

Gözlerime sakladım sana olan ne varsa içimde.
Ağzımdan çıkan hiçbir söz anlam ifade etmiyor benim için.
Dokunduğum her ten sadece senden bir parça hissetmek için.

Seninle ve hasretinle uyanmadığım tek bir gün dahi yok.
Her gün karartıp gittiğin gönlümdeki sayfaları,
Sol yanımdan söküp sana gönderiyorum.
Benim için renklerin en güzeli siyah artık,
Sevgilerin en güzeli ölüm.
Sana hapsettiğim, sana kelepçelediğim bu kalbi,
Defalarca durdurmak istedim,
Hiçbir zaman banamısın demedi,
Ne yaşamaktan, ne de seni sevmekten asla vazgeçmedi.