Uyurken karanfilin gölgesinde;
Resmini çizdim gizlice...
Rengi aksetmişti tenine;
Kırmızıdan da vazgeçtim!
Ihlamur kokardın baygın,
Mayıs’ı iple çekerdim:
Ağaçlara tırmanıp yorgun argın
Çay içmekten de vazgeçtim!
Satranç oynardık seninle;
Acemi şansı, hep yenerdim.
Mat etti ayrılık ikimizi de
Vezirden, şahtan da vazgeçtim!
Gözlerinin şavkı yansır,
Aydılanırdı gecelerim...
Şimdilik aramızda kalsın bu sır,
Mumlardan da vazgeçtim!
Dudakların şarap rengi,
Hep yıllansın diye bekledim.
Sabr u sebât demekmiş sevgi,
Meylerden de vazgeçtim!
Şarkısın Nevâ tadında;
Acılarımla besteledim.
Çalınmaz oldu en sonunda,
Sazlardan da vazgeçtim!
Muhteşem güzelliğini târife,
Uzak diyarlardan mısralar getirdim.
Vay! Târif gerekmezmiş ârife;
Şiir yazmaktan da vazgeçtim!
Aynalarda Sen’i gördüm,
Didarına baktım, benliğimi farkettim.
Sonunda demirden koza ördüm;
Beni Sen’de eritip
Kendimden de vazgeçtim!
Kayıt Tarihi : 30.9.2010 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir yazmaktan da vazgeçtim!
Aynalarda Sen’i gördüm,
Didarına baktım, benliğimi farkettim.
Sonunda demirden koza ördüm;
Beni Sen’de eritip
Kendimden de vazgeçtim!
Ayşegül Nair
Şiire anlam katan teşbihler çok güzeldi..beğenerek okudum..Kutlarım saygın kaleminizi..
Sonunda demirden koza ördüm;
Beni Sen’de eritip
Kendimden de vazgeçtim!
çok güzel dizeler yaaaaaaaaa....harikaaaaaa....
TÜM YORUMLAR (5)