Vazgeçtim Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

O kömür karası gözlerin ayazlarda ısıtmayacak ey yâr,
Gene titreyişlerim devam edecek biliyorum
Alkolün en beyazı hasret olduğunda bedenimde.
Sense geçiminin derdinde koştururken,
Bense senin derdinde geceyi güne teslim edeceğim.
Bilmeyeceksin yâr nasıl sevildiğini,
Bilmeyeceksin nasıl kor kor ateşlerde özlenildiğini.
Ben sadece senli olup gezerken yıllara inat,
Vazgeçtim diyeceğim sana kocaman yalanlarla yüzüne.
Vazgeçer miyim hiç onca seneleri bir çırpıda senliyken?
Vazgeçer miyim hiç böyle uğruna günbe gün ölürken?
Evet vazgeçtim diyeceğim sana utanıp sıkılırken,
Deliler gibi seviyorum diyeceğim başkasını,
Oysa seni deliler gibi severken.
Bende gurur yapacağım senin yaptığın gibi,
Kahkahalar savuracağım kulağının dibinde.
Arkama bakmadan dönüp geleceğim,
Geleceğim de sen görmeyeceksin sonraki halimi.
Pimini çekeceğim elimde hayatımın son bombasını
Patlatacağım ruhumu bedenimin içinde sen yokken.
Vazgeçtim sevdandan diyeceğim,
Unuttum seni mutlu ol diye bir de üstüne üstlük
Temennide bulunacağım sözüm ona yürekten.
Oysa sen mutlu ol diye ben kendimi infaz edeceğim,
Kurşunla değil anılarımla çekip vuracağım yüreğimden.
Acımayacağım kendime bir nebze bile,
Vazgeçtim senden derken,
Aslında ben kendimden vazgeçeceğim.
Evet vazgeçtim gülüm vazgeçtim senden,
Seni verdim sevdiğine bilmeden yıllar öncesi neden?
Ben bana koyu bir gece armağan ettim,
Vazgeçtim senli hayallerimden diyeceğim.
Oysa sen bilmeyeceksin ölümüne sevildiğini,
Görmeyeceksin uğruna kendimi yok ettiğimi,
Bir seni severken böyle umarsız,karşılıksızca
Sen mutlu ol diye;
Vazgeçtim diyeceğim arsızca yüzüne,
Sonra çekeceğim sensiz son nefesimin fişini.