Vazgeçtim Şiiri - Semra Şimşek

VAZGEÇTİM

Bu aşk hikayesinin sonu ayrılıkmış demek ki
vuslata eremedik sen beni kaybettin
ben seni sildim gitti.
Yapma dur insafet dedikce
bir kez dinleyip kulak verdin mi?
Mürvete ereceğim derken ben düşlerimi kaybettim
ey zalim yar ben senden vazgeçtim.

Git benden uzağa
kime eş olacaksan ol.
İster kıvran istersen mutluluktan ağla.
Gülmek benim neyime
benim yazgım kul olmuş hiçrana.
Dört duvar sırdaşım oldu
ben gelen günden vazgeçtim.

Sinem tomurcuk çiçek açmıştı
toplayıpta deremedim.
Bu aşk ölümsüz
kolay kolay bitmez derdim.
Kanat açıp göklere
kuşlara bile hükmettim.
Öyle kanadım kırılıp düştüm ki
yürümekten vazgeçtim.

Dünyalar benim olmuştu
her gün şükrediyordum Allaha.
Umutla bakar olmuştum
aldırmıyordum kışlara.
Şimdi solan yüzümü gördükce aynada
baharı unutup güllerimden vazgeçtim.

İçimin özü öldü
doktor bana gereksiz.
Ummanlarda kaldım
boğuluyorum can bildiklerimden uzak kimsesiz.
Nasıl olsa bu candanda soğudum
el atıp yardım etmeyin gereksiz.
Kırk yerinden darbe aldım
feryat edip ağlamaktan da vazgeçtim....