Vazgeçtim Şiiri - Yüksel Erentürk Yılmaz

Vazgeçtim,
Kurumuş gül yaprağını,
Solmuş resimleri albümlerde saklamaktan.
Vazgeçtim,
Beni ben diye göstermeyen,
Yalancı aynalara bakmaktan.
Vazgeçtim,
Temiz gömlek, boyalı ayakkabı,
Ismarlama kravat takmaktan.
Vazgeçtim,
Şarkılara, türkülere
Efkarlanıp sigara yakmaktan.
Vazgeçtim,
Mendil salladığım,
Vefasız yolcuların ardından bakmaktan.
Vazgeçtim,
Gurbette sılayı düşünüp,
Her gece iç çekip ağlamaktan.
Vazgeçtim,
Sahte Dünya’ da
Kendi kendimle evcilik oynamaktan.
Vazgeçtim,
Kimsesiz sokak çocuklarının,
Ağladığında boynuna sarılmaktan.
Vazgeçtim,
Vazgeçtim işte, gidiyorum
Vazgeçtim, burada kalmaktan.
Vazgeçtim,
Bir hayal uğruna, bu Dünya da yaşamaktan.

Birecik – 8 Mayıs 1998