Vazgeçtim Şiiri - Muharrem Araz

Bu bir şiir denemesidir. Birinci şiirden kelimeler dizeler eksilerek ikinci şiir,
ikinci şiirden kelimeler dizelerek eksilerek üçüncü şiir oluşmuştur.

Vazgeçtim I

Artık vazgeçtim uzaklardan bakan şavksız çoban yıldızına sevdamdan,
Gecelerin tükendiği günlerde güneşle birlikte yanmaya başladım,gelmedi.
Hasretimi bağrıma biber gibi basıp,nefesimi tutup dinlediğim ayak sesleri,
Gözyaşımdaki tuz taneleri,damarlarımda dolaşan sen pınarı can suyum,
Kim bilir yelkovan akrep kovalaması, tiktakın da saatin her vuruşta iç yangınım,
Umut çiçeklerini kendim çiğnedim bir bir acımadan hırsıma yenik çizmelerimle...
Vazgeçtim...

Saatlerce beklediğim pencere altlarında çiçekleri sulamaktan yoruldum,gelmedin
Uzaklardan bakarken ben, bir görünüp bir kaybolan resminle avunmaktan
Beklide seslenirsin diye kulak kestiğim tellerden mektuplarda sıkıldım
Ayaklarıma demir çarık giydim yara oldum, yar oldum, yayan kaldım
Ay demistim gülüşüne benzerdi keyfi sabah akşam bulduğum, kahroldum
Vurup geçtin ezip geçtin,belkide bildiği vardır dedim sensizliğe bekledim,
Vazgeçtim…

Anladım ki rüyalar uyanınca biter, kapılıp da gittiğim düşlerimde kahroldum
Girebilsem yüreğinden içeriye, vardır belki sende yare baktım baktım görmedim
Adına şiirler yazdım, yazdım bozdum hep sakladım, benden başka hiç kimseye vermedim,
Umutlarım çoğalırken çocuk yüzüm sen sayende hiçbir zaman gülmedim
Yanlarım kabuk bağlar, odu yakmış hasretlerim, kimselere utandım diyemedim
Git artık dünyana, yaram çok derindir, vurma artık, yorulmuşum aklarımla…
Vazgeçtim…

Kör karanlık gecenin orta yeri sızlatan ince dokunuşlar soğuk rüzgarları sana dermedim
Bakıp bakıp adımlarım, dermanı dizimde, bitmiş yüreğimi gayrısına ezdirmedim
Atlayıp girdin bağlara, koşup da düştün dalgaya, elinden tuttumda hiç bana ne demedim.
Ders aldım yaşamadan, bir dertte sen ekledin gene nedir bu çektiğim demedim,
Bülbül küsmüş gül misali uzaklardan bakıp durup geleceksin zamanları bekledim.
Sitemim kendime, bana kızdım, taşa vurdum sol yanımı, zor olsa da sen ağrısı... ama artık …
Vazgeçtim…

Geçip giden trenlerden düşen umutlar, raylar altında kalmış sevgisiz sevgililere yazık,
Gönlünde büyütüp sakladığı kardelen çiçeği gibi üşümüş, güneşe tutsak sevdalı,
Yoluna seremedim halıları kırmızıdan, mavi umutlar saldım yarına sen düşleri için
Bütün şarkılara kızdım, bütün şiirleri yaktım, bütün yolları unuttum şaşkına döndüm
Sen hasreti öldürürken beni, yanı başımda dururken ölmeme sebep, sendin artık...
Vazgeçtim…

Mozan-Muharrem Araz
Kasım – Aralık 2007

Vazgeçtim II

Vazgeçtim uzaklardan bakan şavksız çoban yıldızına sevdamdan,
Gecelerin tükendiği günlerde güneşle,
Bağrıma biber gibi basıp,dinlediğim ayak sesleri,
Gözyaşımdaki tuz taneleri,damarlarımda dolaşan sen pınarı
Tiktakın da saatin her vuruşta iç yangınım,
Umut çiçeklerini kendim çiğnedim bir bir,
Hırsıma yenik çizmelerimle...
Vazgeçtim...

Saatlerce beklediğim pencere altlarında,
Uzaklardan bakarken ben, bir görünüp bir kaybolan resminle avunmaktan
Belki de seslenirsin diye kulak kestiğim tellerden mektuplardan sıkıldım
Demir çarık giydim yara oldum, yar oldum, yayan kaldım
Gülüşüne benzerdi keyfi sabah akşam bulduğum, kahroldum
Vurup geçtin,
Bir bildiği vardır dedim sensizliğe bekledim,
Vazgeçtim…

Uyanınca bitermiş, kapılıp da gittiğim düşlerimde kahroldum
Adına şiirler yazdım, yazdım bozdum hep sakladım,
Benden başka hiç kimseye vermedim,
Umutlarım çoğalırken çocuk yüzüm sen sayende, gülmedim
Yakmış hasretlerim, utandım… diyemedim
Git artık dünyana, yaram çok derindir,
Vazgeçtim…

Kör karanlık gecenin orta yeri,
İnce dokunuşlar soğuk rüzgarları sana, dermedim
Dermanı dizimde bitmiş yüreğimi, gayrısına ezdirmedim
Atlayıp girdin bağlara,
Koşup da düştün dalgaya,
Elinden tuttum da… hiç bana ne demedim.
Bir dertte sen ekledin gene nedir bu çektiğim demedim,
Bülbül küsmüş gül misali,
Bakıp durup geleceksin zamanları bekledim.
Sitemim kendime, taşa vurdum sol yanımı, zor olsa da sen ağrısı...
Ama artık …
Vazgeçtim…

Geçip giden trenlerden düşen umutlara,
Raylar altında kalmış sevgisiz sevgililere yazık,
Gönlünde büyütüp sakladığı kardelen çiçeği gibi üşümüş, güneşe tutsak sevdalı,
Mavi umutlar saldım yarına sen düşleri için
Bütün şarkılara kızdım,
Bütün şiirleri yaktım,
Bütün yolları unuttum şaşkına döndüm
Sen hasreti, dururken yanı başımda ölmeme sebep,
Sendin artık...
Vazgeçtim…

Mozan-Muharrem Araz
Kasım – Aralık 2007

Vazgeçtim III

Uzaklardan şavksız çoban yıldızına sevdam,
Bağrıma biber gibi basıp,dinlediğim ayak sesleri,
Gözyaşımdaki tuz taneleri,
Damarlarımda dolaşan sen pınarı
İç yangınım,...
Gülüşüne benzerdi keyfi sabah akşam bulduğum,
Vurup geçtin…
Vazgeçtim…

Kapılıp da gittiğim düşlerimde kahroldum
Adına şiirler yazdım, sakladım,
Benden başka hiç kimseye vermedim,
Umutlarım çoğalırken çocuk yüzüm, sen sayende gülmedim
Yakmış hasretlerim,
Utandım… diyemedim
Vazgeçtim…

Kör karanlık gecenin orta yeri,
İnce dokunuşlar soğuk rüzgarlar
Dermanı dizimde bitmiş yüreğim,
Atlayıp girdin bağlara,
Koşup da düştün dalgaya,
Bülbül küsmüş gül misali, geleceksin zamanları bekledim.
Taşa vurdum sol yanımı,
Kendime sitemim,
Ama artık …
Vazgeçtim…

Geçip giden trenlerden düşen umutlar,
Raylar altında kalmış sevgisiz sevgililer,
Gönlünde büyütüp sakladığı kardelen çiçeği gibi üşümüş, güneşe tutsak sevdalı,
Mavi umutlarla yarına yar düşleri,

Bütün şarkılara kızdım,
Bütün şiirleri yaktım,
Bütün yolları unuttum.
Hasretin ölmeme sebep…

Artık...
Vazgeçtim…

Mozan-Muharrem Araz
Kasım – Aralık 2007