sensizlik niye bu kadar çok kovalıyor beni...
neydi hala acıların benden istediği...
yolun uçuruma gittiği gecede söylemedi mi diller...
suskunluğa sıkılmadımı ardından silahlar...
ve rahat etmedi mi hala biçare cahiller...
etmediler,etmediler...
sensizlik niye hala bu kadar çok kovalıyor beni...
en parlak yıldıza vermedim mi ismini...
her gece konuşmadım mı yıldızlarla...
dertleşmedik mi kara bulutlarla...
istemedim mi ardıma koymayı aşkı...
atmadım mı ardıma hayalinin verdiği mutluluğu...
zorlanmadım mı yanında mutlu durmaya...
zorlanmadım mı sarılmamak için kendimi tutmaya...
zorlanmadım mı...
peki ya sensizlik niye bu kadar çok kovalıyor beni...
yanına yerleştirmedim mi gönlümün yeminini...
söylemedi mi dilim senden gitmez yüreğim...
peki ya sevgisi değilmiydi sevgi bu delinin...
yanında olmayı sana bakmayı cennet bilmedi mi gözlerim...
sana dköülmedimi mısralarım seni tutmadı mı ellerim...
hep mutlu olman için değilmiydi seçtiklerim...
niye çok gördüler ki bunu bize...
niye ittiler beni sensizlik diyarlarına...
ve şimdi niye bu kadar çok kovalıyor sensizlik beni...
niye yıkıp geçiyor yüreğimi...
anlamaya gerek var mı bilinmez...
suskunluğa silah sıkmaya gerek var mı bilinmez...
bilir ki yürek asla sevmekten vazgeçmez...
vazgeçmez...
Kayıt Tarihi : 22.4.2007 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!