Vazgeçmem Senden Şiiri - Ahmet Yanıt

Aklarla doluşur şimdi saçlarım,
Keder, demem gülüm; vazgeçmem senden.
Tükensin uğrunda gençlik yıllarım;
Heder, demem gülüm; vazgeçmem senden.

Razıyım yanmaya pervâne gibi,
Bir bilsen: Yüreğim divâne gibi.
Gün gelir, her güzel hikâye gibi;
Biter, demem gülüm; vazgeçmem senden.

Sanki bahar sesin, çiçekler takan
Gözlerin nehirdir, ruhuma akan.
Bir heves değil ki gönlümü yakan;
Geçer, demem gülüm; vazgeçmem senden.

Ömrüm bir ihtiyar yaşım üstünde,
Çizgiler birikti kaşım üstünde.
Her derdinin yeri başım üstünde;
Yeter, demem gülüm; vazgeçmem senden.