Vazgeçmem Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Sen beni, ben seni…
Hiç bir zaman, evet hiçbir zaman
Birbirimizi anlamadık!
Ne kadar da aciz kaldık son günlerde
Hani cebimizde kelimeler biriktirmiştik
Söyleyecektik sevgi dolu sözler.
Ne yazık ki, öznesi sen, yüklemi ben olan cümleleri kuramadık
Seni seviyorum demeyi bırak
Allahım selamını bile çok görür olduk…

Bir birimizi kandırmayalım
Sevgimiz mi tükenmiş, saygı mı kalmamış
Yoksa dillerimiz lal mı olmuş?
Konuşamıyoruz.
Konuşacak ortak noktamız mı yok?
Ne sen hatırımı soruyorsun
Ne de ben sana merhaba diyorum…

Farkında mısın? Kedi ile köpek gibiyiz
Bir sebebi olmalı, yersiz kavgalarımızın
Neyi paylaşamıyoruz?
Gülmüyorsun eskisi gibi, suratın hep asık
Benimse içim hep buruk! Yüreğimde kor ateş
Saçların tarumar olmuş darmadağın
Benim de sakallarım birbirine girmiş
Tıraş olamıyorum gamzelerim kaybolmuş
Saygımız mı kalmamış kendimize?

Önceleri çat kapı gelirdin, zile dahi basmazdın
Şimdi sokağımdan dahi geçmiyorsun
Yolunu değiştirmişsin!
Peki, ya gözlerim? Hani onları çok severdin?
Gözlerini kısar öylece bakakalırdın sevgiyle
Sahi hiç mi özlemedin gözlerimi?

Biliyor musun uykum da firari sensiz gecelerde
Yatağıma yatamıyorum, çıra gibi yansam da buz gibi.
Kedi gibi koltuğun bir köşesinde kıvrılıp kalıyorum.
Belim yanım tutmuyor, enkazın altında kalmış gibiyim
Kor ateşler içinde yansam da
Sol yanıma adeta karlar yağıyor sensiz.
Dayanamıyorum acılara, çıldırmak üzereyim
İlacım sendin, nerede olduğunu da bilmiyorum.
Soramıyorum da yerini!
Sevgi denen ilacın tükendiğini söyleyeceğini,
Bilmekten korkuyorum…

Kaç zaman oldu oturup konuşmayalı
Ben unuttum sevgi dolu bakışlarını
Ellerindeki sıcaklığı
Miski amber ten kokunu,
Düşünüyorum da
Sanırım senin vurdumduymazlığın
Benim inatçılığım
Çanak tutuyor ayrılığa, tüm özlemlere
Kolay değil elbet alışkanlıklardan vazgeçmek
Benim tek alışkanlığım sensin
Senden vazgeçemem…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
14.12.2013