günaydın diyerek başlasam bu yazıya, anlamlı gelir mi acaba sana? acaba gündüzler kadar, gecelerinin de aydın olmasını dilediğimi anlayabilir misin?
bir vazgeçiş öyküsü ile geldim sana.. bu defa vazgeçme demeyeceğini bilerek geldim ama.. beklentimi sorgulama, demeni isteyip istediğimi sorma..
vazgeçmeliydim senden diye başlayan yığınla cümle kuracağım sana, sen anlayacak mısın acaba, kalbimin kırılışını, savruluşunu.. sana kızgın değilim ama.. artık değilim..
kızdığında bir kadın seviyordur, önemsiyordur, vazgeçemez. yada ben böyleyim.. yada böyleydim...ben seni özlediğimde, özlemediğinde beni vazgeçmeliydim..
içim sana yanarken, sen ise buz iken senden vazgeçmeliydim..
ben cehennemin ortasında kaldığımda, senin cehenneminin kapılarını yüzüme kapattığında senden vazgeçmeliydim..
bana her sustuğunda, benden giden her bir umudum için senden vazgeçmeliydim..
iyiliğin için diye kurulan ama iyiliğimi gözetmeyen cümleler kurduğunda,
yüreğimi sana koşulsuz sunmak için geldiğimde, karşımda yok olduğun için senden vazgeçmeliydim..
gerçeklerini gerçeklerim gibi söylerken, beni yalanlarına inandırdığında senden vazgeçmeliydim..
gözgöze geldiğimizde, kalbimi heyecanlandırdığın için vazgeçmeliydim senden..
seni ilk gördüğümde üzerinde gördüğüm beyaz gömleğin rengi kadar beyaz olmadığın için vazgeçmeliydim..
bana susmayı, dürüst olmakla karıştırdığın için vazgeçmeliydim senden..
güneşim ol dediğimde, bana her defasında kış mevsiminin ayazlarını yaşatıp, içimde fırtınalar kopardığında vazgeçmeliydim senden..
seninle ölmeyi dilerken, bir selamını çok gördüğün için senden vazgeçmeliydim..
kafanın içinde bin tilki dolanırken, bana aptalı oynadığın için senden vazgeçmeliydim..
bende herkes olmadığında, sende ise herkes olduğumu anladığımda senden vazgeçmeliydim..
dalgalara karışan köpükler kadar çağlayan bir sevdayı bir başıma yaşamak zorunda bıraktığında senden vazgeçmeliydim..
kalbimi defalarca kırdığın gün, o kalbi yapıştıramayacağımı anladığımda senden vazgeçmeliydim...
elime aldığım telefonun senli kaydını aradığımda, açmayacağını bilerek, telefonu bir kenara bırakıp çalmasının bitmesini beklediğimde ve o telefonun açılmayacağını bildiğimde senden vazgeçmeliydim..
ben karanlıklardan korkmam.. ben giderken tüm renklerimi siyaha çevirmene gönül koymam.. ben söylediğin yalanların gerçeklerini sorgulamam.. ben seni koşulsuz severim, sadece bir soruma cevap ver dediğimde sustuğunda senden vazgeçmeliydim..
ama şimdi; rahat olsun için...
ben artık senden vazgeçtim..
her gün yavaş yavaş öldürdüğün için vazgeçmedim,
her gün zerrelerime umut denen ölümü saldığın için vazgeçtim..
senden vazgeçtim..
sahipsizliğimi başkalarına sunduğun için vazgeçtim...
kalbim senin iken, başkalarına ikram ettiğinde ölümlerden ölüm beğendirdiğin için vazgeçtim...
bana her gün yalan söylediğinde, gerçeklerin ne olduğunu merak etmekten vazgeçtiğimde senden vazgeçtim..
ben merak etmediğimi önemsemem bilirsin..
artık sadece iyi olduğunu umut etmeye, merak etmemeye başladığımda senden vazgeçtim..
telefonuma gelen hiçbir mesajın senden gelmediğini bildiğimde senden vazgeçtim..
herkes senden vazgeç dediğinde, ben senin için dünyama meydan okuduğumda senden vazgeçmedim..
ben sen beni göze alamadığında senden vazgeçtim..
ölüm seni yoklarken, beni kendi ölümüme terk ettiğinde senden vazgeçtim..
kıyametler koparken ruhumda, sen süt liman baktığında olduğum yere o vakit senden vazgeçtim..
sana ihanet kokmamak için, gözlerimi kör etmeyi, kalbimi yerinden sökmeyi dilediğimde, senin ihanetini hissettiğimde senden vazgeçtim...
ben yalanlarına inanmadım, inanmayı seçtim.. bunu bilemedin..
beni sevmediğini, sadece bana acıdığını anladığımda senden vazgeçtim..
gözümün önünde ol dediğinde, benim olduğum yere bakmadığında senden vazgeçtim..
ben yalnızlığı yar edinip, hastalıklarla pençeleşirken beni önemsemediğinden senden vazgeçtim..
ben yorgun yüreğini dinlendirmek istediğimde, izin vermediğinde sen yormaya başladığımda senden vazgeçtim..
sesini duyduğumda ki çocuk sevincimi tarif edemediğim için senden vazgeçtim..
düşlerime misafir olmadığında,m bölük pörçük uykularımda rüyalarıma gelmediğin için senden vazgeçtim..
seni sevdiğimi dünyalara söylememe izin vermediğinde senden vazgeçtim..
başka bir erkeğin bana ilgi duymasına, gözlerime bakmaya çalışmasına, aşkımı kazanmak için mücadele etmesine izin verdiğin için senden vazgeçtim..
beni özlemediğinde, sevmediğini anladığım da senden vazgeçtim..
hastayken ellerini tutmak isteyipte, bir geçmiş olsunundan mahrum kaldığımda senden vazgeçtim..
dinlediğim şarkılara küstüğümde senden vazgeçtim..
ama en çokta şu cümleyi kurduğunda senden vazgeçtim;
" Şimdi artık
Tatlı bir heyecan olarak kaldın gülüşlerimde... "
di'li geçmiş zamana beni dahil ettiğinde ölmem gerektiğini fark ettim..
şimdi rahat olsun için...
Gül'ün senden vazgeçti...
duydum ki vazgeçmişsin benden, söyleyin O'na, vazgeçtim O'ndan..
Gül DoğanKayıt Tarihi : 25.2.2014 10:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir ölümün dile düşümü...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!