Unutmak geliyor işte bazen içimden,
Seni tamamen silmek istiyorum.
Yokluğunla inşa ettiğim hayalleri,
Bir kalemde silmek istiyorum.
Vazgeçmek istiyorum,
Adından, sesinden, bakışlarından...
Sonra hece hece adın geliyor aklıma.
Her harfini tekrar seviyorum.
Tekrar vuruluyorum tam kalbimin ortasından.
Adını sayıklayarak uyuyor,
Adınla uyanıyorum.
Adına şiirler yazmak istiyorum olmuyor.
Ağlıyorum arada durup dururken,
İmkansızlığına ağlıyorum.
Yağmurun yağışına bırakıyorum kendimi,
Sel olup akıyorum hüngür hüngür.
Benim sana aşkımı bilmeyenler, yağmur diyor sebebine
Bilenler sessiz yanımda.
Haberin yok ama bu yürek aşık sana.
Söylemeyi bilmiyorum ama
Vazgeçmeyide bilmeyeceğim unutma!
Kayıt Tarihi : 24.3.2015 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tezcan Bilgiç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/24/vazgecmek-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!