Vazgeçmek Şiiri - Yasemin Uçar

hani için kan ağlarken
sırf el aleme fırsat vermemek için
yüreğin elem keder doluyken
gamsız görüne bildinmi hiç
sana küfreder bakışlarıyla
her daim aşalayan.hırpalayan nefret dolu bakan
gözler karşısıda susabildinmi hiç
göz yumabildinmi?
geceleri düşünmekten,gündüzleri özlemekten
herdaim yüreğin onu isterken
VAZGEÇMEK ZORUNDA KALDINMI HİÇ
kendince fallara bakıp açılmayınca
küfrettiğin oldumu hiç
masallar anlatıp hayaliyle avundunmu hiç
hani elini uzatsan bir nefes kadar yakın
erişilmeyecek kadar uzak sandınmı
hani var olduğunu bile bile
onu yokmuş gibi saydınmı hiç
işte çağresizlik içinde imkansızdan vazgeçmek
ne kadar zor
kemiklerinin iliğine kadar işleyen sevgisini
çekip çıkartmak çok zor
hani görmesende hani bilmesende yaşadığını
onu bir ölü gibi sayıp
bir daha olmayacak artık yok diyebildinmi hiç
varlığına hasretken yürek,yokluğuyla avundunmu hiç
hani sırf görmek adına geçtiği yollarda saatlerce
bekledinmi hiç
sevdiği bir müziği sevdiği bir yemeği merak ettinmi hiç
sevdiğini bildiğinden saatlerce aynı müziği dinledinmi
şu koskoca dünyada herkesin yüzünde onu görebildinmi hiç
şimdi çağresizlik içinde can vermek üzere sevgim
ha koptu ha kopacak gün beklerim yenildim....üzgünüm
böylesine severken yüreğine bedenine hükmedenden
VAZGEÇMEK ZORUNDA KALDINMI HİÇ.........