Vazgeçmedim Şiiri - Tamer Kılınç

VAZGEÇMEDİM
yanlızlığıma şahit gecelere andolsunki
Vaz geçmedim
Dünyayı aydınlatan güneşe yemin olsunki
Vazgeçmedim
Rengini gözlerinden alan kahveye kasem olsun ki
Ben VAZGEÇMEDİM

Aklıma hükmeden
her defasında sen diye çarpan kalbime söz verdim
Ben senden VAZGEÇMEM

Hayatım uzun bir yol
Çukuruda bol tümseğide bol
Ama ben gecenin karanlığında bile görünen
Kimi zaman kesik kesik bölünen
beyaz çizgileri rehber edinmişken
Her zorluğa aşık başımı feda etmişken
Her şeye herkese sevdim be sevdim demişken
Akşam gözlerinden VAZGEÇMEM

Aşk damlası süzülen gözlerine kurban olduğum yar
Kapat artık pınarlarını
Boğma kalbini hüzne
Bu sevdada imla bensem sensin özne
Zorlama viran kalbimi
ben VAZGEÇMEM

Evet ben vazgeçmedim vaz geçmem
Ne zamanki gök yeter atık git diye ağlarsa
Gece yokluğunu yorgan yapıp örtmezse
Bülbül-ü şeyda benim için AŞK diye ötmezse
Esen yel kokunu getirip de burnumun değil yüreğimin direğini sızlatmazsa
Ne zaman ki içtiğim kahvede gözlerin aklıma gelmezde
Telvesi genzimi yakarsa
Her sana GÜLÜM dediğimde açmayan güller bile solarsa
Gözüme baktığın zaman çiçekler
AŞK değil de
Kin nefret firkat kokarsa
İşte o zaman VAZ GEÇERİM
AŞKINA KARŞILIK bu sevda şehrini
Terk ederim
Bu sevdaya savcı da sen hakim de
Verirsen kararını sende saklı kalbimi de alır ruhumu sürgün ederim
Evet o zaman senden VAZ GEÇERİM