Vazgeçme Şiiri - Bekir Ürkmez

Nice azlar nice çoklara galip çaldı.
Sen haksızlığa başkaldırdın diye.
Sana türlü türlü iftiralar atıldı.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!

Kalem tuttuğun elini yaraladılar.
Yüreğine çivi çaktılar.
Gözlerine mil çektiler.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!

Düşman her gün çoğaldı.
Akıl yeni yol aradı.
İslam sana rehber oldu.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!

Diz boyu karlar yağdı.
Tuttuğun pusat elinde titredi.
Gidilmez denilen şehirlere vardık.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!

Kafesin içine düştün.
Yanlız kurtlar gibi dayandın.
Bilinmedik işkencelere maruz kaldın.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!

Puslu bir ovaya bırakıldın.
Mazlumlara kardeş oldun.
Çinlilere korku oldun.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!

Hürriyet ateşi sen harladın.
Türk beyleri yeniden uyandı.
Çağ yeni bir dirilişin ayak seslerini gördü.
Ama sen inandığın davadan vazgeçmedin!