Vazgeçme Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Vazgeçme hayattan
Kendinden, yaşamından
Umutsuz olma gelecekten
Gün gelir, pes eder olmayacak dersin
Hayallerinle yaşar, hayallerinle yıkılırsın
Vazgeçersin her şeyden
Nefes almak dayanılmaz hal alsa da
Alsın! Vazgeçme…

Öyle bir gün gelir ki
Beklemediğin
Ummadığın bir an da
Küçücük bir kıvılcımla
Yeniden alevlenir yüreğin
Pişmanlıklarını, keşkelerini
Can kırıkları ile dolu kalbini geçmişte bırakırsın
Sakın…
Sakın dönüp de bakma geçmişte yaşadıklarına
Umut etmekten
Gelecekten vazgeçme…

Yaşadıkların
Acısı ile tatlısı ile
Hatırlama bile geçmişte kalsın
Hazanı hüzünü olmasaydı
Arkanda bıraktıklarının
Nereden bilecektin u/mutsuzlukları, acıyı, kederi?
Yaşamaya bak
Hayatına yeni yaşamlar kat
Eğilme! Acımasız hayata
Dik durmaktan vazgeçme

Geçmişte yaşadıkların olmasaydı
Tükenmek
Çaresizlik
Yalnızlık, ihanet nedir?
Bilebilir miydin?
Ve…
Yaşamak, nefes almak mutluluk verir miydi?
Mutsuzlukta bile,
Mutlu olmaktan vazgeçme…

Gittiğin yoldan asla şaşma
Tüm yollar taşlı,
Sevdaya çıkan bütün yollar kapalı olsa bile
Bildiğin yolda devam et.
Aramaktan vazgeçme…

Vazgeçersen yolun sonunu göremezsin
Bir yerlerde mutlaka
Açık bir kapı olduğunu bilemez,
Yüreğindeki sevdayı hissedemezsin
Geçmişin senden neler alıp götürdüğünü
Anlayamazsın
Anlamak ve geleceğini görmek için
İlerlemekten vazgeçme…

Dünya hali bu, şaşar da beşer de
Sap döner, keser döner
Elbet bir gün hesap döner
Her şey değişir mutlaka
Görürsün yüreğinde ki güzellikleri
Kazanan sen olursun
Kazanan aşkın olur
Tüm olumsuzluklara rağmen
Yaşamaktan
Hayattan
Vazgeçme...

Kula kulun yaptığını
Elbet Mevlam görür
Sen eza çeksen de
Eğilme kimsenin önünde
Eğilirsen de başın olsun hep secdede
Allah'a havale et, aç ellerini "O"na
Şükretmekten vazgeçme