Vazgeçiyorum Şiiri - Hakan Ermiş

Vazgeçiyorum sevdiğim bu şehirden,sokaklarından
Seni tanıdığım o parktan çoçuk cıvıltılarından
Şimdi yıkılan bir şehir var,dökülen kaldırımlar
Seni alnından öptüğüm o çam ağacının altında kuru yaprakların hışırtısından

Vazgeçiyorum bana söylediğin şarkılardan
Şimdi soğuk namlu şakağımda içinde tek bir mermi
Söylesene kaç saniye sürer hayatın tedirginliği
Bir anlamı varmı yaşadıklarımızın yada pişmanlıklarımızın

Vazgeçiyorum esir düştüğüm gözlerinden
Avuçlarımda hayallerim nasır tutmuş
Kayboluyor yüzün aynada,düşlerim berduş
Bir mermi bekliyor şimdi namluda

Vazgeçiyorum neden niçin sorgulamıyorum
Ve ellerim yanındaki gibi titremiyor tetikte
Sataşıyorum geceye şafağı beklerken gözlerim
Yıldızları döküyorum denize umarsızca

Sahipsiz şiirler yazıyorum
Hepsi birbirinden piç
Meçhul duygularımın ömrü kelebek misali
Boşluklarda sarıldığım bir hayal değil

Vazgeçiyorum insan kılığındaki kurtlardan
Duygularını ikinci ele düşüren sevimsizlerden
Çıkarsız nefes,sevgileriyse hep heves
Vazgeçiyorum hepinizden düşüyorum gözünüzden

Oysa bir kağıt helva tadında çoçukluğum
Elma şekeri gibi kıpkırmızıydı hayalim
Üsküdarda doğdum kız kulesi bakireydi daha
Vazgeçene kadar kızıl gün batımından...