Vazgeçiyorum Şiiri - Yasemin Göksel

Sürgün ediyor beni gözlerindeki siyah gemiler matemlere
Aşkımıza kekremsi bir ölüm çiziyorsun kan sızan ellerinle
İçimde dönüşsüz göç hazırlığında bütün kuşlar ve ben
Senden,benden ve sevmekten vazgeçiyorum

Mehtabınla yıkanıyor sevda yanığı gönül,gecelerden cayıp
Sesinin son tınısında hasretler çözüyorum,saniyeleri yıl sayıp
Aşk kayıtlarının yangın çetelesinde,yazmayan kalemim kayıp
Senden,benden ve sevmekten vazgeçiyorum

Saçlarından düşüyor ay huzmelerin gönül okyanusuma
Ardımda kalıyor koskoca dünya,bahar gözlerin ve sen
Hayatın nabzını bırakıp elimden,canımdan cayıyorken ben
Senden,benden ve sevmekten vazgeçiyorum

Bir kum tanesi bile değilim yıldız düşmüş kumsallarında
Neresinden baksam sensiz hayata, eksik durur karşımda
Alıcı kuşlara yuvaysa tenim,esiyorsa fırtınalar başımda
Senden,benden ve sevmekten vazgeçiyorum

Oysa karanlıklar dağılırdı saçlarını okşarken ellerim
Neden düş ülkeye gitmedi yürüdüğüm yollarım?
Yüreğime sıktığın bir kurşun çapındayken günlerim
Senden,benden ve sevmekten vazgeçiyorum