Vazgeçmek zamanıymış
Kalbim paramparça olunca anladım
Nasıl yapılır,sevmek nasıl bırakılır bilinmez
Gördüm ki asıl yâr olmayan sevilmezmiş
Gitmek zamanıymış
İçimdeki sönmeyen ateşin ciğerimi yakışını hissedince anladım
Giderken arkasından bir hoşçakal diyemeyince…
İçinde haykırış varken susmak zorunda kalınca anladım
Asıl cehennem canından saydığın yâr’ın el oluşunu izlemekmiş
En sonunda anladım…
Kayıt Tarihi : 6.12.2022 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
6 Aralık 17:09 Beklenenin gerçekleştiği,adamın bitip kadının gittiği gün… Beraber yürüyemediğimiz bu yolda yolun çiçeklerle dolsun… Gülüşü huzur veren,canımın yâr’ısı🤍
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!