Vazgeçiş Şiiri - İlker Ermiş

Ben benden vazgeçiyorum her gün,
Gülü solunca ne hükmü kalır ömrün?
Durgun bir bedende misafirim artık.
Belki mahşere kalır geri dönüşün.

Zaman alacaklı, bende esirim zamana.
Adını anacağım saçıma düşen aklarda,
Bir de senden kalan birkaç anıyla
Avuçlarım ıslanacak akan yaşlarda.

Sessizce haykırıyorum işte ismini.
Rüyalarda buluşalım bir gece vakti.
Hiçbir şey söylemesen kalsan öyle.
Uzunca seyretsem güzel gözlerini.