Vazgeçiş Şiiri - Yunus Hüseyni

Ne gece
Ne de yazılacak
Anlatamaz sanırım
Sırt sırta vermiş
Özlem ile şiir
Sanki çözümsüz bilmece
Bitmiyor sana
Yuregimde ki hasretim
Gökte yıldızlar kayar
Dalgalar sahile vurur
Seni sayıklar
Boynumu bükerim
Ince ince işleyerek
Gaipten gelircesine
Geceler sensiz zifiri
Karanlık, kader gibi
Cehennem, korkutmaz beni
Gecelerde ararken seni
Dizeler aksedecek
Soğuk ve soluk şehrin
Yıpranmış duvarlarında
Ismin yazılmadan

Bak bu gecede sen oldun
Halbuki seni yazmayacaktım
Hatta sabaha çıkmayacaktım
Kıyamadım
Yuregimde ki küçücük
Bir umut tuttu
Bu gece senden
Kurtulacaktım
Kanımı akıtarak
Yüreğimi sökerek
Yapamadım
Ben, bana acımaz kıyardım
Da! Bende ki sana kıyamadım
Temkinli atılır gece adımları
Saatin tik takları gibi
Aşkı, yaşar gece insanları
Yüreklerinin tik tak atışlarıyla
Hissedersin
Duyamazsın
Duysan da anlayamazsın