Terk ettiğim çay yaprakları,
Ve şu çarpık çizgi
O kraliçe ayasında
Umurumda değil artık.
Benim siyah hac yolculuğumda
Bu ay oyuklu kristal yumak
Kırılacak henüz yardım etmeden;
Ne gelebileceği hakkında
Vıraklamaktansa,
Uçup gitmişler benim sevgili kuzgunlarım.
Yemin edilmiş manzaranın şu donduran katakullilerini
Ve geri kalan ne varsa öğrendim
Kandaki çiçeğe karşı:
Ne servet ne de bilgelik durur
Basit damar üstünde,
Dürüst ağızda.
Git kendi toy gençliğine
Zaman bitmeden önce
Ve yap iyi olanı
Beyaz ellerinle.
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 6.10.2019 14:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Recantation by Sylvia Plath Tea leaves I've given up, And that crooked line On the queen's palm Is no more my concern. On my black pilgrimage This moon-pocked crystal ball Will break before it help; Rather than croak out What's to come, My darling ravens are flown. Forswear those freezing tricks of sight And all else I've taught Against the flower in the blood: Not wealth nor wisdom stands Above the simple vein, The straight mouth. Go to your greenhorn youth Before time ends And do good With your white hands.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!