Vazgeçiş.. Şiiri - Can Çalışkan

insan sevdiğinden vazgeçince
susmaya gidiyormuş meğer
uzun süre de dönmüyormuş
dönemiyormuş
gurur kaybedişi
saatler mahfoluşu
ömür, bir hiç uğruna heba oluşu gösteriyormuş
gözler grilere boyuyormuş tüm mavilikleri
eller gamzelerini sevemeyişine yanıyormuş her gece
ve hüzünler yüzsüz bir misafir olup
sen surat astıkça
daha çok yerleşiyormuş baş köşeye
kötü günler için iç cebinde sakladığın umutlar bile
yüzünü güldürmeye yetmiyormuş
meğerse insan sevdiğinden vazgeçince
yaşamaktan vazgeçiyormuş........

ve öğrendik epey zaman sonra
yüreğinde miskal-i zerre şems olmayana
yansak da, kansak da
boşuna..

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 22.5.2016 22:28:00