Ağır aksak yaşıyor şehirler
Kör topal insanlar
Temelsiz düşünceler
Çatısız fikirler
Piyonjen insanlar avm önlerinde
Neyzenler büfe bekçisi
Kitaplar kese kâğıdı çerezcilerde…
Siyah elbiseli para kasaları
İnsan kanı para yasaları
İlmek ilmek kırmızı kıravatlar…
Elinde asası büyüklerin imamı
İstavroz çıkarır kubbesinde Selimiye’nin.
Bizlere gece konmaz meskenler
Gündüz görünmez umutlar
Karın tokluğu hayali karavanalarda…
Çalakaşık tükenen kimliğimiz
Kendimize tuzak hinliğimiz…
Soluğumuzu çalanların hizmetkârıyız
İnsancıklarıyız bu evrenin
Ellerine geçirdikleri insanlıkla
Bizi güdenlerin…
Çatımız Ayyıldız
Temelimiz deliksiz
Ağır aksak döner hep dünyamız
Kör topal insanlar hep afyonlu…
Temelli düşünceler
Çatılı fikirler
Üstündeyiz gökdelenlerin…
Hayali cihan tozpembe!
…
Dört köşe yaşayanların uydusu
yamuk insanlar…
Karesi sanmaktalar kendilerini hayatın
Çıkamadıkları çemberin içinde…
Vazgeçilmezsin sen Dünya!
27.05.2015/Kepez
Şuayip OdabaşıKayıt Tarihi : 23.8.2016 22:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!