Buhranlı rüyalarımsın
Boğazıma düğümlenen kedersin
Gözlerim de bulut.
Sert kayalara çarptığım
Üzüldüğüm her dem
Aydınlık yüzün yanımda belirir
Üzülme dersin hayat değmez üzülmeye
Değişmez yazgına lanetler savurma!
Her şey istediğin gibi olmayabilir.
Sen başkalarının hayatını kolaylaştırmak için varsın
Kendinden vazgeç!
Bir kenara çekil seyret yaşayanları
Bırak başkalarının olsun oyuncaklar mutluluklar!
Ben seni bekliyorum!
Kapısı toprak olan evimde...
Bunları duyunca vazgeçiyorum her şeyden
Bir tek sen vazgeçilmezimsin! ! ! ! ! ! ! ! ! !
MELANKOLİ
Necla Arpa GülaçarKayıt Tarihi : 26.11.2012 22:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!