Vazgeçilmezim Şiiri - Şeref Işı

Sevgilim yokuğunun kaçıncı günü bilmiyorum
Sen gittikten sonra bir balıkçı kasabasına yerleştım
Tanımadığım insanlardan dost edindim kendime
Herkes hikayemi sordu
Kilitlendi dudaklarım anlatamadım
Gün doğarken kalkıyorum sevgilim
Balıkçıların uzak dalyanlara ağ atışını izliyorum
Beni kahreden bir sigara eşliğinde
Sonra yürüyorum sahil boyu kumsallarda
Adımı soranlara cevap vermediğim için MECHUL dediler sevgilim
Ne saat sayıyorum,ne gün,ne ay,ne de yıl sevgilim
Zaman kavramını çıkardım nefes aldığım şu yaşantımdan
Bazen sevgilim oturup ağlıyorum durduk yere
Bir koy buldum gözyaşlarımı gizlediğim
Martılar geliyor bazen dertleşiyorum onlarla
Güleceksin belki ama anlıyorlar beni sevgilim
Sonra günler geçiyor
Gözlerin,saçların,ellerin ve sesin olmadan günler geçiyor
Ve kahrolası ömrüm bitiyor sevgilim
Yaşlı bir bilge geliyor masama ve soruyor
Evlat içince geçiyormu diyor
Geçmiyor ama hafifletiyor diyorum
Dedim ya adımı MECHUL koydular buralarda benim
Ne bir ismim var artık,ne de cismim
Kaybolmuş bir anahtar gibiyim bu Dünya'da
Ne sahibim var,ne arayıp soranım
Bir sevda uğruna bu bitmişliğim,tükenmişliğim
Gözlerin uğruna bu kaybolmuşluğum
Sen gittin ya sevdiğim
Hayallerim ve umutlarım da gitti seninle
Yaşayan ve nefes alan her uzvum intahar etti
Günlerdir beynimin içi karıncalanıyor
Bir ateş ki,yakıp kavuruyor yüreğimi
Yangınlara kürek çekiyorum
Ve ölüyorum sevgilim ölüyorum
Şimdi sen okusan bunları ve bilsen halimi
Kim bilir belki de,neyse boş ver sevgilim
Yarim her seyden vazgeçtim bu Dünya'da her şeyden
Bir senmişsin meğer vazgeçilmezim
Hayat bana en son bunu öğretti
Vazgeçilmezimmmmmmmmmmm
Vazgeçtim kendimden,neredesin ?????