Vazgeçilmezim
Kurtuluş sandığım sarıltının başına gittiğimde
Tüm ihtişamıyla çağlayan sevgi nehrine rastladım.Korkmadım!
Taki beni benden koparıp sürükleyene dek
O zaman anladım nehir suyunun soğuk olduğunu.Üsüdüm
Yoruldum! Yorgun akarken sonu olmayan bu çalkantıda
Benim gibi yorulanlarla karsılastım,sordular;
-Nedir seni bu kadar yoran üşüten hiç dedim
Ben halimden memnunum fakat ben o çağlayana aşığım
Her ne kadar beni yorsada sevecegim onu daima sonsuza...
Oysaki o coktan denize ulasmıs denize karısmıs
Dalga olmus vururken uzak kıyılara
Benim için önemi kalmamıstı soğuğun,yorgunluğun
Çünkü yolun sonuna gelmiştim ondan ayrılıyordum artık
Son cağresiz bi cabayla dalga olup vurayım
O uzak kıyılara işte o an farkettim
WAZGEÇİLMEZİM …
Kayıt Tarihi : 15.1.2008 08:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)