Vazgeçilmezim
Kurtuluş sandığım sarıltının başına gittiğimde 
Tüm ihtişamıyla çağlayan sevgi nehrine rastladım.Korkmadım! 
Taki beni benden koparıp sürükleyene dek
O zaman anladım nehir suyunun soğuk olduğunu.Üsüdüm
Yoruldum! Yorgun akarken sonu olmayan bu çalkantıda
Benim gibi yorulanlarla karsılastım,sordular; 
-Nedir seni bu kadar yoran üşüten hiç dedim 
Ben halimden memnunum fakat ben o çağlayana aşığım
Her ne kadar beni yorsada sevecegim onu daima sonsuza...
Oysaki o coktan denize ulasmıs denize karısmıs 
Dalga olmus vururken uzak kıyılara
Benim için önemi kalmamıstı soğuğun,yorgunluğun 
Çünkü yolun sonuna gelmiştim ondan ayrılıyordum artık
Son cağresiz bi cabayla dalga olup vurayım 
O uzak kıyılara işte o an farkettim
WAZGEÇİLMEZİM …
Kayıt Tarihi : 15.1.2008 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (1)