Ruhlarımız merhabaya yine kucak açtı
Kum tanelerinden gelen sıcaklığın
Tende kocaman alev topuydu
hasretimizi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalıyordu
Kısacık bir buluşma kocaman mutluluk yaratmaya yetiyordu
Güneşten akan sevgimin
Sendeki yansımasını izliyorum
Bedenim de gelincikler açıyor,
Yüreğimin dalları tomurcuklanıyor
Gözlerimde yakamoz türkü söylüyor
Ruhunun Maviliğine uzanıp
derinliğinde kayboluyorum
Merhaba ile hoşçakal arasında
Parmaklarımdan kayıp gidiyor olsan da
Yaşanan o tatlı heyecan , haz dolu anlar
Anlatılmaz keyiftiler
Biliyorum
Uzaklara yol alsak da
Bedenlerimizde aşkın şarkısı çalıyor
Vazgeçilmez tutkum
Derin koyu maviliğim
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 01:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Göknur Albasan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/06/vazgecilmez-tutkum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!