Şimdi maskeli yüzüm, şimdi hislerim süzgün;
Hasretin fırtınası tepemde estiği gün,
Zamanın yaprak yaprak döküldüğü seması,
Bir mahşer ateşiyle kavrulup yarılacak
Ve öfkemin tenine en yapışkan teması,
Ruhunu ta kökünden koparıp sarılacak.
Işığın ağladığı bir akışla coşarak,
Kainat kuyusunda bir delik açacağım;
Çürümüş yüreğinde kurtlarla dolaşarak,
O en mahrem sırrını sömürüp kaçacağım.
Karanlıkta bir beşik, içinde sonsuz kucak;
Ummanlar kadar derin, öpüşler kadar sıcak...
Kayıt Tarihi : 19.2.2009 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)