Kafayı sıyırıyorum artık
Yeter diye bağıracam
Çaresizlik tüm vücudumda
Yok et beni Tanrım.
...Ve güneş apartmanların arkasından görünüyor
Sensiz bu şehir bana yasak
Egzoz dumanlarında boğulan bir serçe Ağlıyor
Duyan yok göz yaşlarını
Rüzgar, yağmur, soğuk, kar, sıcak, nem
Bütün meteorolojik terimleri yaşıyorum
Panjurları yeniliğe kapalı odamda...
Yok et beni, hücrelerime böl
Ben seni kokluyorum
Kurutulmuş yapraklarda
Yağmur yemiş topraklarda
Son bir defa görsem seni! ! !
İçime çeksem saçlarını
Öpsem tenini
Hissetsem ölümü
Gel artık Dayanamıyorum.....
Alper AltuğKayıt Tarihi : 7.1.2003 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Altuğ](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/07/vazgecilenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!