Vazgeçilenler Şiiri - Burak Akar

Aşklarımı peşimden mi sürüklüyorum ne
Oysa herkes bir sonraki için vazgeçilmişti değil mi
Her şeyi ve herkesi bırakmak lazım geride
Dünü bugüne değişmek, alıp başını gitmek gibi
Öyle bir gidiş ki kalanlar ağlayarak helak olsunlar
Öyle bir gidiş ki dönecek diye yalanlarla avunsunlar!

Bir şehir efsanesinde adımız,
Bir peri masalında hikayemiz
Anlatanlar da dinleyenler de mazide kaldı
Şimdi biz yeni efsaneler yazmaya yelken alırken
Hangi masalın kurdu boğdu bizi,
Hangi ülkenin devi yedi umutlarımızı?

Hiç bir güfte mutluluktan dem vurmayacak
Hiç bir beste acem-âşiran çalmayacak artık
Gözün bana bakarken dünü mü görüyor, yoksa
Vazgeçtiklerime birer kavalye mi vereceksin eskilerden?
Ya ben,
Gözlerinde bir hatıra mı okumalıyım?
Ya da o esmer gözlerinden geçen bir hatıra da ben mi olmalıyım?
Belki bir okuyan olur yüzüne karşı satırlarımı,
Sahi, beni başkasından dinlemek
Yeşertir mi umutları?

Şimdi, koca bir mazi miyim?
Ya da küçük bir alın yazısı, bir figüran mı hayatında?
Ya da en iyisi, taze bir yeni olmak aslında
Oysa sen,
Eskimeyen mazim, sönmeyen ateşim…
Kader diye seni işlemişler levhaya
Siteme gerek yok, şükür olsun mevlaya
Ama şimdi git,
Öyle bir git ki ruhumu da öldür
İstemem artık, sende yerim dündür