Vazgeçilen Şiiri - İsmail Özabacı

Vazgeçmek zor değil, vazgeçtiklerim bunu bilir demiş şair…ve devamında vesair.

Hep geride kalan vazgeçilen bilir zaten bu duyguyu, avuçlarını açınca kelebekler uçacakmış gibi durur, öyle kaybolur gider hayatından. Hep diken üstündedir giden oysa, asıl vazgeçen kendi değilmiş gibi beklerde durur… bir ses, bir seda, bir mesaj

Oysa geri almak zordur bir şeyleri, keşke saatleri geri alabildiğimiz gibi alabilseydik bazı şeyleri geri, zamanın kendisini mesela, yaşananları, unutulanları, geride kalanları…

Oysa bir gölge gibi yanındadır vazgeçilen, nereye gitsen seninle, lakin dokunamadığın bir biçimde… hep içinde.
Rüyalarında bile ardından gelir ve elini tutar sen şaşırsın ama sevinirsin de içten içe.

Geçen günlere mi? yanarsın şimdi, yaşayamadıklarına mı? hayallerini mi? yakarsın şimdi ey vazgeçen ısınmak için? belki de gerçekten vazgeçilen hak etmemiştir vazgeçeni? Belki gerçekten çok sevememiştir? Bunu bilen yaradan ona onu gerçekten sevecek birini vermiştir…

Bilirsin bir sebebi varsa eğer, Her zaman Zordur gemileri yakmak, aynı sabahlara uyanmışlar için, ansızın bir vakit geçmişinden ve bugünden vazgeçmek zordur. Bazen içinde uçuşan kuşların kanadına tutunarak havalanmak cesaret ister.

Vazgeçtiğin düzen öylesine rahat ve öylesine huzurludur ki içindeki çocuğu hiç dışarı bırakmak istemezsin o hep içinde uyusun istersin, ama yeni bir savaşa gebedir şimdi hayat, sahipsiz bir ordu gibi komutanını beklemektedir.

İşte bir şeylerden vazgeçmek o ordunun başına geçmek gibidir…

İsmail Özabacı
Kayıt Tarihi : 25.10.2014 16:07:00