Vazgeçilemez Şiiri - Ahmet Suçiçek

Sessiz durgun kimsesiz,
Kendinden habersiz
Bir ben ile yaşıyorum,
Çaresiz ve tamamen yüreksiz
Bir ben ile ağlıyorum.

Gözlerimde akan yaşlar
İçimde ki derin yaralar
Yüzümde ki hüzünlü dalgalar
Aşkımı ifade etmeye yeterli değil
Beni yara kavuşmayan mecnun anlar
Dağları delen Ferhat anlar.

Milyonları içinde barındıran bu dünya
Bana göre iğne deliği kadar küçük
Uyurken yari gördüğüm tek bir rüya
Dünyanın bütün servetinden de büyük.

Sevdam unutulmaya terk edilemez
Seni öyle çok sevdim ki asla vazgeçilemez.