Vazgeçemiyorum Şiiri - Adem Korkmaz

Estikçe elem rüzgarları
Gönlümde serseri bir bakış beliriyor
Şımardıkça karşımda ümit simsarları
Izdırab ızdırabıma kahradiyor

Vazgeçemiyorum zamana pay olmaktan
Umutlar hayal atına eğer oldukça
Yıllar törpülüyor gençliğimi
Fark etmek ihtiyarlık olunca
Birde elleriimi yüzsüz hayat doldurunca
Eğik baştan,yorgun hislerden vazgeçemiyorum.

Resimlerdeki umut artık yabancı
Kör dağlardaki kayıtsız tavrı
Anlamak! Sancı,sancı
Yalın şüphelerden vazgeçemiyorum.

Kahrolmak! Kahrediyor beni.
Bakışlar yağlı urgan gibi oturuyor bogazıma
Bir kayıtsız izmarit oluyor
İdamdan arta kalan
Kahrolmaktan vazgeçemiyorum! ...

Yıllarım zamanın yontusunda
Hayallerki yalnızca pembesi kalan
Tozu rüzgar bekleyen
Garip gönlümde nağmeli sevgili
Faydasız hülyaların,masum duygularından
Vazgeçemiyorum...
Vazgeçemiyorum.