Vazgeçemiyorum Şiiri - Vedat Akdeniz

‎ -VAZGEÇEMİYORUM-
Akşam erken iner mapushaneye diyor Amed’in Arifi
Bu kente de erken çöküyor karanlık
Kara kış bastırır gibi bastırıyor gece
Sen yoksun ya gün yüzlü yârim...
Parmaklıklar değil, yokluğun işte asıl mapusluk
Buzul çağında yalnızlığım şimdi
Asırlardır etkin bir volkan hasretliğim üstelik
Donsam mı yansam mı bilmiyorum
Bir yanı buz öbür yanı köz yüreğim
Esmer bir hüzün sarıyor beni vakitsiz
Kadehlere sarılıyorum bugünlerde yerli yersiz
Eskisi gibi rayında gitmiyor hiçbir şey artık
Üstelik bu yaştan sonra da çekilmiyor yalnızlık
Senin de erken yaşta minik yüreğine sığmıyor sevdalık…
Açık uçlu sevda istemem ben
Senle kapanmalı her yolum benim derken
Hileyle hurdayla
Ütmüş bakışların bakışlarımı
Sayacağa gelmişim ben bu masa da
Seninse kazandığın meçhul
Her şeyi kılıfına uydursan da
Sığmıyor işte sevmelerim bir türlü kınına…
Yürürlükten kaldırıp sevda çağını
Geçersiz kılmışsın tüm düşlerimi
Uykularımı alıp götürmüşsün
Sabahsız bırakmışsın gecelerimi
Tek taraflı fes etsen yarınlarımı n’olcak
Ayrılık yönetmeliğine göre bana kalıyor
Art niyetli tüm hasretler zaten
Sana söyleyecek yeni bir cümlem yok
Yine seni seviyorum diyeceğim
İlk kez söyler gibi
Avuç içlerim terleyecek
Yüzüp kızarıp sesim titreyecek
Heyecandan gebereceğim, anlayacağın
Sana sıradan gelecek yine söyleneler
Gülüp geçeceksin, ben yıkılacağım…
Bak senin hayallerin vaftiz edilirken
Benim yarılarım sünnet ediliyor
Küsüyor bana umutlarım
Haklı çıkamıyorum ilk defa
Kayıp gidiyor avuçlarımdan bir ömür
Çürüyor umut türevi sevgilerim
Hasret tortulu ayrılık ambarında
Yine de senden vazgeçemiyorum…
Mart-Nisan 2011