Vazgeçemezsin Şiiri - Murat Reck Ödemiş

Gözlerine bakarsın
Saatlerce o gözleri düşünürsün
yüzünün her santimetresini ezberlersin
gülüşünü tanırsın her yerden
adını duyduğunda için ürperir
çevirir kafanı ismin geldiği yeri ararsın
her hareketinden bir anlam çıkarırsın
Gece yastığa başını koyduğunda düşünürsün
tüm günü düşünürsün
onu rüyanda
kalkar, üzülürsün
rüyaymış dersin ellerini tuttuğum her saniye
hayat devam der
kareli defterine adının baş harflerini yazarsın
hatta büyütüp adını yazarsın biraz karıştırarak
ve çizersin üstünü görmesin kimseler utanırsın
Ona şiirler yazarsın
Şiirinde içini dökersin
yazdıkça yazarsın o gözleri
şiirlerde gülüşüne kaparsın
gezersin dolaşırsın ellerini tutarsın
kafanı kaldırır odanın beyaz duvarına bakarsan eğer
o boş duvarda onu görürsün
onu izlersin
izlediğin beyazdır aslında
sen onu görürsün
bazen efkardan içiyorlar dersin bir de içmeyi deneyim
vazgeçersin, bir kalbe tek bağımlılık yeter
tek tedavisi o gözlerdir, ona olan bağımlılığının
reçete isteyemezsin,
bakarsın o gözlere, bakarsın, denk gelir çift olursa bakışlar
masumca başını öne çevirirsin
boşver dersin olmayacak, unuttum işte
tamam sevmiyorum,
vazgeçemezsin
umrunda değildir dünya
dünya tektir, tek sevgindir
göremezsen o gülen yüzü bir kaç gün
özlersin
neyi özlediğini bilmesende özlersin
konuştuğu her insandan bir anlam çıkartmaya çalışıp
sebepsiz yere kıskanırsın
daha hiç bir şey olmadan kendi kendine; kıskanırsın
radyo programlarında şarkılar istersin
isminin onunla yan yana geldiğini duy yeter; heyecanlanırsın
sırada şarkı mı önemli değil... içinde seviyorum varsa yeter
bazen dinlediğin bir şarkı uzaklara götürür seni
onuda yanında götürürsün
vazgeçersin hayattan, herşeyden vazgeçersin
ondan, kahretsin
vazgeçemezsin
düşünürsün, sayıklarsın, gözlerine bakar ona şiirler yazarsın
ama bir kelime edemezsin
gidip
seviyorum, diyemezsin
bir kelime bile edemezsin
içinde büyütürsün bu sevdayı
öldüremezsin...