Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Vazgeçememek nedir bilir misin, Gökhan can?
Hani birden dünya bomboş, senden başka kimse kalmamış gibi gelir ya, işte o boşluğun içinde kulaklarında çınlayıp duran bir sestir “Vazgeçememek”!
O sesin seni koşar adım götürdüğü uçurumun kenarıdır “Vazgeçememek”!
O uçurumun kenarında, bir an gelip de düşeceğini bile bile, sadece beklemeye konumlanmaktır “Vazgeçememek”!
Yüzünü ne kadar gökyüzüne çevirsen de, o özlediğin maviyi görememektir, “Vazgeçememek”!
Nefesinin yetmeyeceğini bildiğin halde çaresizce, o koyu gri gökyüzünün dört kanatlı rüzgârlarıyla yarışmaktır, “Vazgeçememek”!
Sonu olmayan bu uçurum altında, canına saplanmak için bekleyen dikenleri bildiğin halde yine o gül kokusunu duyabilmek, ondan “Vazgeçememek”tir tek seçimin…
Harikasın… Yüreğin dert görmesin inşaAllah…
Sevgilerimle…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta