Vazgeçemem Köyümden Şiiri - Tayyar Yıldırım

Yine geçtim karlı buzlu yollardan,
Tanımadı sokaklarım, el gibi.
Ne bir sohbet, ne bir selam duymadım,
Hızlı hızlı terk eyledim yel gibi.

Damlarından, sarkıyordu buzulu.
Koyunları; taze, körpe kuzulu,
Kaderinde sürünmek mi yazılı?
Kimi mahzun, kimi masum kul gibi.

Bahtlarında prangalar bağlıydı,
Bir zamanlar, emekleri yağlıydı.
Buraların öz kızıydı, oğluydu
Şimdi ise benzi solmuş, kül gibi.

Bahçeleri sarıçiçek bezeli,
Böyle idi her bir yanı, ezeli.
Hani şimdi bu yerlerin güzeli?
Arıyorum, zaman geçti yıl gibi.

Çayır çimen bu yerlerin boyası,
Dereleri; gerdanlığı, oyası,
Bozulmadı insanının mayası
Peteklerde şekersiz bir bal gibi

Bacaların, mis kokuyor dumanı.
Böyle gördük, geçirdik tüm zamanı.
Şimdi artık bozulmakta her yanı
Üzerinden kamyon geçmiş yol gibi.

04/2011/Konya