Vazgeçemem senden,
Mahrum edemem kendimi mavi gözlerinden.
Mavi gözlerine bakmazsam ben,
Ölürüm İstanbul sensiz edemem.
Yaşıyor insan yarsızda yapamıyor sensiz
Arıyor gözler umutlu bakışlarını
Ve duymazsa kulak,
Martıların yakarışlarını
Sen duy İstanbul yüreğimin haykırışlarını
O, haykırış ki sana hasret yüreğin sesidir.
Seni yeniden görmek tek tesellisidir
Yaşlısı genci ne farkeder
İnsan, bin kere doğsa yine seni sever
İnsan bin kere görse yinede, sana hasret gider...
Kayıt Tarihi : 20.4.2005 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/20/vazgecemem-istanbul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!