asla ben bilmem bilemem
dünyanın ne hercai olduğunu
vefasız değilim dostu çizemem
sevmeseydim diyemem Hxxxx'i
hasreti ağır depresyona sürükler
teselliğim tek vesikalık resmi
vazgeçemem Hxxxx'ten asır bitse vazgeçemem
onu sevmek kaderimmiş Osmaniye'de
onu kaybetsem kendimi kazanamam
kanıma özüme işlemiş sevdası su gibi
çağlayan o ıhlara vadisi aşkıma akan
merihte abı hayat olduğunu bilemem
sevgilim uzaklarda ol diyemem
sevgilim uzak olandan daha uzak
yakın olandan daha yakın
ona Malabadi köprüsünde gönül verdim
ve sınırsız arzular içinde geceler
şafak olurken gecenin sönmüş arzuları
donuklaşan katılaşan arzulardan
arta kalan karmakarışk odam
seher vakti olunca sekiz akabine
çoktan unuturum düş kırıklarımı
ve ayaklarımın altında toprak
neşeyle hareketlendiği renkli
Meksika kelebekleriyle deveranda
yine ben kendimi unuturum akasya ektigim bahçemde
mango suyum kadehimde fincanımda nestkahvem
yeni kitabın yeni yüzün heyecanı
arayışlar arayışlar verilen yarım cevaplar
dünyanın durakladığı an hülyalar
duyulmayan sırlardan haber vaadeden
ilk aşkın başında oluşan ender anlar
kendimizi kaybediş aşkın deryasında anlar
Kayıt Tarihi : 20.7.2007 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zamanlar bir şarkı vardı: şöyle diyordu;
'Bir dünya yarattım yalnız ikimiz için'
Aslında herkes için yetecek kadar güzellik mutluluk var elinde tutmasını bilene şans gülüyor...
Hep şikayet ettiğimiz dünyanın kimseye bir zararı yok; ne varsa, bizlere kendimizden geliyor...Yine çok çok güzeldi, sanal da olsa güzel bir coğrafyada dolaşmanın hazzını tattım keyfini çıkardım sayenizde...Artık şiirlerinizi nerde görsem işte derim, bir zengibar şiiri mutlaka altında sayın Durdu Mehmet Güneşin imzası vardır...Yani anlaşılan bu duygu beraberliği bu güzel şiir arkadaşlığı ebediyen sürecek gibi teşekkürler...
TÜM YORUMLAR (1)