Vazgeçemedim Şiiri - Barut Can

Hangi ilaç derman olur açtığın bu yaraya
Mutluluk beklerken zehir oldun sen aşıma
Sevdan ile sarhoş olmuş şu garip başıma
Olmadık işler açtın da , gene senden vazgeçemedim

Gülüşün için ömrümden ömür verdim
El üstünde tuttum hep bir dediğini iki etmedim
Sen garip kalma diye ben yemedim sana yedirdim
Nankörlüğün haddini aştı da gene senden vazgeçemedim

Yapılır mı ? yaptığın böyle sevene
Gözünden sakınıp böyle değer verene
Gözler kör olunca söz geçmiyor ki gönüle
Defalarca hançerledin de gene senden vazgeçemedim

Gözlerin okyanusumdu içinde boğulduğum
Sevdan limanımdı azgın fırtınalardan korunduğum
Aşkın umudumdu hayata tutunduğum
Her seferinde yıktın da gene senden vazgeçemedim

Ağır geliyor artık kalbime yaşadıklarım
Kırılıyor çaresizlikten tuttuğum bütün dallarım
Sayende yüz çevirdi tüm dost ve akrabalarım
Beni yanlızlığa mahkum ettin de gene senden vazgeçemedim

Böyle beklemiyordum inan sonumu
Rüyalarımda hayallerimde mutluluktu bu aşkın sonu
Kabusa çevirdin hayatımı bulamadım sende umduğumu
Her gün kan kusturdun da gene senden vazgeçemedim

Senin gibi yapan biri hiç böyle sevilir mi?
Sevdiğine nankör olana böyle değer verilir mi?
Elinden bal şerbet yerine zehir içilir mi
Gözüme baka baka içirdin de gene senden vazgeçemedim

Kimseye yoktur söyleyecek tek bir sözüm
Uyardılar beni ama kördü görmedi gözüm
Kurtulurum belki toprak olunca üstüme örtüm
İlk küreği sen attın da gene senden vazgeçemedim

20.07.2024 BaRuT