Vazgeçemedim! ! ! Şiiri - Ozan Polat

Uykusuzken en tatlı uykularımdan,
Açlıktan kazınırken midem sıcacık çorbamdan,
Mutluyken hem de çok mutluyken yuvamdan,
Vazgeçtim de vazgeçemedim hasreti zehir senden
Ve dumanı ölüm sigaramdan...

Ölüme giderken 'TATLI DÜŞÜM' son duamdan,
Bir daha gelemeyeceğim bu yaşanılası hayattan,
Verdiğin ümitlerin hayalini kurmaktan,
Vazgeçtim de vazgeçemedim hasreti zehir senden
Ve dumanı ölüm sigaramdan...

Çektirdiğin acıların intikamını almaktan,
Kırdığın onurumun hesabını sormaktan,
Kanattığın yaralarıma merhem bulmaktan,
Vazgeçtim de vazgeçemedim hasreti zehir senden
Ve dumanı ölüm sigaramdan...

Gönderdiğin mektupları, resimleri yakmaktan,
Gördüğüm rüyaları hayra yormaktan,
Yüzüme kapattığın kapıları açmaktan,
Vazgeçtim de vazgeçemedim hasreti zehir senden
Ve dumanı ölüm sigaramdan...

Adın anıldıkça derinden kahrolmaktan,
Sende bulamadığım huzuru başkalarında aramaktan,
Belki bir gün dönersin diye yollarına bakmaktan,
Vazgeçtim de vazgeçemedim hasreti zehir senden
Ve dumanı ölüm sigaramdan...

Soğuk kış gecelerinde kendimi yollara vurmaktan,
Buza kesmiş ellerimi oğuşturmaktan,
İçimi ısıtan çayımdan son bir yudum almaktan,
Vazgeçtim de vazgeçemedim hasreti zehir senden
Ve dumanı ölüm sigaramdan...