Cennetin kelimelerinden bir kaç yudum almaktı seni sevmek,
Bu yüzden hiç vazgeçemediğimdin...
Ab-ı hayat gibi birşeydin işte ne bileyim...
Ben bunu aldım senden, gözlerinden...
Hiç farketmedin senden neler aldığımı, kendime neler kattığımı...
Sen olanla yetinmeyi ve geride kalmayı tercih ettin.
Bu yüzden sen, farklı aşklarda yaşadın...
Ben ise aşkın en güzelini yaşadım...
Cennetinden gelen güzelliklerle,
Kendime yeni bir cennet bahçesi yaptım...
Bu bahçede herşey o kadar güzel ki! ..
Ne senin kirletmeye artık bir gücün var.
Ne de benim bu bahçeden b/aşka bahçem...
Sen vazgeçeme(di) ğimsin...
Bazen aradaki iki harfi çıkarıyorum ve öyle okuyorum seni...
|Sen 'vazgeç emeğim' dediğimsin...|
Kayıt Tarihi : 5.4.2015 02:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Akçadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/05/vazgecemedigim-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!