Yokluğunla yaptığım son savaş bu.
Belki de sahipsiz bir rüyaydı uyanmak istemediğim.
Acılarla yoğurup yüreğimi,
ızdırap içinde yeni güne hazırladım bedenimi.
Sen uykunda huzurlu ben uykusuz.
Sen kendine göre masum ben gamsız.
Yinede çok seviyorum seni vefasız.
Ne kadar acıtsa da bu aşk içimi,
ne senden vazgeçebiliyorum nede kendimden.
Son bir konser veriyor sanki içimdeki ses duygularıma.
Seni özlüyor seni istiyor ellerim.
Uzanıp diyorum tutsam hayalini,
sarılsam boynuna,
dolansa ellerin eskisi gibi bedenime.
Ama anlıyorum ki yine bir rüyasın
gerçek olmayan.
Vazgeçemediğim…
16.02.2006
16:00
Kayıt Tarihi : 6.12.2008 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!