Sayamadım ürktüm,
bu kaçıncı kaçışımdı kendimden
yakalanmaktan aşka
ve sana hissettirmeden korkakça.
Korkular çare midir;
aldanmaya hazır olmuş kalbe
essem bulansam da
fırtınam da yağmurum da seni bana.
getirmiyor işte
Meğerse vakti bugünmüş;
kabullenmemin bendeki seni
ve, onu hor görmemem gerektiğinin.
Sanki bir asırlık kabus dolu,
uykumdan uyanır gibi
kendime geldim titreyerek derinden
bir baktım ki,
ömrümün her kıyısı köşesi seninle çevrili
besbelli geçit vermiyorsun bana,
kendi mekanımda.
Ve ben de
bu sefer kesin vazgeçeceğim,
Yolu sana açıp tez elden
değil ki senden! ...
Kendimden.
Kayıt Tarihi : 25.9.2013 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!