Bazen yorulur kalp, taşıyamaz yükünü,
Sevdanın ateşi yakar, küle döker ömrünü.
Tutunmak ister insan, ama elleri boş kalır,
Anlar ki; bazen vazgeçmek gerekir, çünkü hayat ısrarı kaldırmaz.
Her “bekle” sözü, biraz daha yaralar,
Her “gel” çağrısı, biraz daha avutur, ama kandırır.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta