yalnızlığın en zengini1957
vaz geç gönlüm vazgeç
zamansız sevdin vazgeç
uykusuz gecelerin boş
sende zaman durdu
sabah ona oldu sana gece
sana hasret kaldı gönlüm
gelmez artık gitti vaz geç
dönmez daha geçti ömürden
senden aldıklarıyla gitti
unuttu sende unut vaz geç
senin şehrinde yalnızlık var
şenlikler bitti hüzün sessizlik
martılara bak nasıl arıyor
sen arama artık vaz geç
kumlara yazdıkların silindi
bir taş attın dalga oldu gitti
rüzgarlara bak onlar bile dindi
sen geç kalmışsın o gitti
deki bir rüyaydı o vazgeç
vaz geç gönlüm vazgeç bitti...........05-03-20 şa.
Şimşek Acar
Kayıt Tarihi : 6.3.2020 01:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/06/vazgec-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!