Vazgeç Şiiri - Mehmet Nacar

Mazi dosyasından sabıka kaydı,
Çıkarıp altını çizmekten vazgeç.
Dilin her kusuru pullayıp saydı,
Yüzümü öfkeyle süzmekten vazgeç.

Tarihte saçtığım duygu serveti,
Yüzünden kaç tane sevda devleti,
Yıkılıp çilede koydu Mehmet’i,
Kalbimi sitemle ezmekten vazgeç.

Çiçekler açıyor ektiğim filiz,
Duygu devletinin başkenti iliz.
Sevda cephesinde hasım değiliz,
Silahı kuşanıp kızmaktan vazgeç.

Dayanma gücümün yaklaştı sonu,
Virana dönüyor duygumun hanı.
Suçlaya suçlaya kahredip beni,
Muhabbet bağını bozmaktan vazgeç.

Gözünden yağmurlar yağdığı zaman,
Karları eriyen dağları duman,
İçinde bırakıp, kalbime yaman,
Acılar doldurup üzmekten vazgeç.

Eşiğim yıkılmış kapılar örtük,
Hüznünle ruhumun libası yırtık.
Sevda sözlüğünü ezberle artık,
Mahkeme kaydını yazmaktan vazgeç.

Bu sevda yolunun başından beri,
Göğsüme geçirdin çelik çemberi.
İbadet ettiğim duygu mimberi,
Önüne putları dizmekten vazgeç.