Dün gece birini mi düşündün.
Yine vicdansıza mı üzüldün.
Ben de onlar da herkes biliyor.
Ne çektiğini sözler gizliyor.
Bu dünya, o dünya, ayrı dünya.
Arama, mutlulukta bir rüya.
Yine sen yalnızlığa sürgünsün.
Dünyası; kalbi kırık üzgünsün.
Her şeyde anlam artık arama.
Hatırlatıp tuz basma yarama.
Düşündüğünü kimse bilemez.
Konuşmazsan onlar sus diyemez.
Sen ondan, havadan, sudan vazgeç.
Uçurumda köprü yok, durma geç.
Meçhul gece, aşikâr da seher,
Bu dünya da yaşamaya değer.
Kayıt Tarihi : 14.2.2012 11:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!