Kötülükten vazgeç, yazık edersin;
Ektiğini bir gün mutlak biçersin.
Son pişmanlığın hiç yarar sağlamaz;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
Kıskançlıktan vazgeç, pek yazık olur;
İyiliğin için, az anla, nolur?
Derler: ‘Kendi düşen kolay ağlamaz’;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
Bencillikten vazgeç, yüreğin coşsun;
Çevren seni seven dostlarla dolsun.
İmanı bütünler hiç kin bağlamaz;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
Art niyetten vazgeç, hep işkillenme;
Hoşgörü görünce sakın erinme.
Dostun kusursuzu kolay bulunmaz;
Bu dünya sana da, bana da kalmaz!
24.05.2010
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 25.5.2010 04:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)