Vaz geçmek için henüz erken

tüm kelimelerimi yitirmişim sanki
şiire giden yollar mayınlı
gün ışığı fayda etmiyor ruh üşümesine
yobaz karanlığında ürperiyor bilincim derken
tüketilmiş buruşuk cümleler saçılıyor çevreme
ama vaz geçmek için henüz erken

heyecanlarım arzularım geçmişte kaldı
şaşırtmıyor artık beni insanların ihanetleri
kesinlikle çok daha güvenilir
sokak kedileri.. sokak köpekleri..
uğursuzluk yumruk somutluğunda ülkemi sarmış
kaptansız gemiler gibi başıboş sallanıyoruz giderken
fakat yine de..
yine de vazgeçmek için henüz erken

ılık bahar yağmurları geldi bile
önümüzde güzelim yaz günleri
bayramı başlıyor serin denizlerin..
öyleyse nedendir mide kasılmalarım,
sevincimin saklanması gözlerimdeki gölgelere,
her gün artması dostluğa, sevgiye direncimin,
her gün derinleşmesi alnımdaki izlerin,
mutluluğa açılamamak fora yelken?
durul biraz yüreğim, durul
vazgeçmek için henüz erken

bekleyelim biraz daha..
yeni tohumlar çatlasın toprağın koynunda!
korkmadan gelen fırtınadan
biraz daha gayret
sabır.. sükunet..
sabır.. sükunet..
ümitler solmasın hemen
bahar yeli yaşam enerjisi üflerken
gel ey aklıselim başköşeme kurul
zira vazgeçmek için henüz erken

21 nisan 2010